Log in of abonneer Zie aanbiedingenAlison McKellar, inwoner van Camden en vicevoorzitter van de Select Board, blikt terug op stormen uit het verleden en vooruit, naar mogelijke stormen van de toekomst.We hebben hier in Camden van prachtig weer genoten, maar honderd jaar geleden was de stad zich aan het uitgraven tijdens een van de ergste extreme weersomstandigheden ooit.Op de avond van 21 juni 1922 kreeg de stad ergens tussen de 6 en 8 inch regen, wat resulteerde in een schade van een omvang die moeilijk voor te stellen is.De Camden Herald stond net op het punt om te gaan drukken voor de donderdageditie toen het personeel wakker werd met vernietiging van bijbelse proporties:“Bij het ter perse gaan is het onmogelijk om de publieke en private verliezen als gevolg van de overstroming in te schatten.Het is echter duidelijk dat ze erg groot zullen zijn.”Als de regen er niet was geweest, zou de kop betrekking hebben op de speciale stadsbijeenkomst die dinsdag was gehouden om meer geld in te zamelen dan eerder was begroot om het zeer ernstige verval van de stadswegen aan te pakken.Reuel Robinson leidde de "soms pittige" bijeenkomst en er werd opgemerkt dat niet alleen mannen maar ook "vrouwelijke kiezers" aanwezig waren.Ze wisten niet dat hun problemen op de weg nog veel erger zouden worden.“Straten zijn aan stukken gescheurd, bruggen weggevoerd, molens en andere bedrijven zijn ondergelopen, paarden zijn verdronken en de wolfabrieken hebben zware verliezen geleden, in sommige gevallen tot vele duizenden dollars.Het verlies door de overstroming zal veel groter zijn dan veroorzaakt door de wolkbreuk van juli enkele jaren geleden.”De storm waarnaar ze verwezen van een paar jaar eerder vond plaats in juli 1915 en werd destijds beschouwd als de grootste regenval ooit in Camden, of misschien ten oosten van de Mississippi als je de boekhouding van Mr. Codman, een van Camdens zomerbewoners die al 30 jaar eerder regenval hadden gevolgd.Volgens Codman heeft de storm van 1915 ongeveer 6,5 inch regen gedumpt over een periode van 24 uur, veel meer dan het vorige record van 3 inch in dezelfde periode.Volgens het nummer van de Camden Herald van 16 juli “hebben de meeste mensen het gevoel dat alleen het feit dat het meer erg laag stond voor de tijd van het jaar, onze stad van enorme schade heeft behoed.Al het water dat langs de rivier stroomde, kwam van deze kant van het meer, omdat de poorten gesloten waren en er geen water uit het meer kwam.”Hetzelfde kan gezegd worden van de storm van oktober 2021, hoewel de regentotalen lager waren.Toch was in 1915 de brug over Dailey Brook op High Street volledig weggespoeld, leek Route One meer op de bedding van een bergbeek, Route 52 was volledig geul- len en onbegaanbaar, de Knox Mill-dam was overweldigd (hij overtrof Washington Street en waardoor de molen onder water kwam te staan), Frye Street werd verwoest en Chestnut Street stortte in met de woede van het beekje dat ons nog steeds problemen bezorgt, hoe vaak we ook hebben geprobeerd het te begraven.Snel vooruit naar 1922 en ze hadden niet zoveel geluk met het meer.Deze keer kwam de aanval van water bovenop een meer dat al vol was.'Voor de tweede keer in het huidige decennium werd Knox County getroffen door een 'wolkuitbarsting' of iets dergelijks, wat de grootste schade toebracht aan Camden, hoewel andere steden zijn woede voelden.Vergeleken met de julistorm van acht jaar geleden was er misschien niet zo heel veel grotere schade aan de straten en wegen van de stad, maar de schade aan privé-eigendommen was vele malen groter.”Hier is een overzicht van enkele van de belangrijkste gebeurtenissen:Het landgoed van de leerlooierij (toen de Camden Woollen Company) stond 2-3 dagen als een eiland terwijl de rivier langs de Washington Street-brug raasde, die aan vervanging toe was.In die tijd was er een dam net onder de brug die een molenvijver creëerde voorbij Megunticook Market.Veel vaten olie en kolen werden weggevaagd in de straten en rivier en water kwamen de afwerkruimte van de Knox-molen binnen door ramen zo'n anderhalve meter boven de grond.De Penobscot Mill en de Brewster Shirt Factory (Bagel Cafe) waren zwaar overstroomd met zeep en kleurstoffen.Een paard verdronk en anderen werden gered door hun halsters af te snijden en hen te laten ontsnappen uit de stal van Frank Collamore, die ergens tussen het Bagel Cafe en Main Street lag.Dean's stal, aan de overkant van de beek, was zwaar beschadigd en een wagenloods van 150×30 die boven de rivier was gebouwd, werd volledig weggerukt."Het puin werd naar beneden gedragen tegen Kennedy's gebouw [House of Logan] en de Main Street-brug, en veel ervan werd uit de stroom gevist door een gat door de brug te snijden."Jesse Handy was gelukkig in staat om de Main Street-bedrijven op de hoogte te stellen net nadat het gebouw was ingestort en ze waren in staat om enkele items te redden, maar de verliezen voor Boynton's Pharmacy, de Masonic Temple (Lord Camden Inn) en andere plaatsen in Main Street waren " aanzienlijk”, aldus de krant.De week na de storm kondigde de Camden Grist Mill aan dat het failliet zou gaan, hoewel de omstandigheden niet helemaal duidelijk zijn.Sommige rapporten suggereerden dat de schade aan openbare eigendommen zo hoog had kunnen zijn als ongeveer $ 100.000, maar de redacteuren van de Camden Herald dachten dat dit waarschijnlijk overdreven was.Het zou meer dan $ 1,7 miljoen zijn in de dollars van vandaag.Dus, wat deden ze?De stadskiezers riepen donderdagmiddag weer een speciale stadsvergadering bijeen, riepen vrijdag en zaterdag uit tot feestdagen en gingen aan het werk."Bijna elke man in het publiek en sommige vrouwen kwamen naar voren en zetten hun namen op een papier en beloofden zichzelf aan teams of zorgden voor geld voor het repareren van de straten."Ze verdeelden de straten in teams en bekwame aannemers van de dag, onder leiding van de Wegencommissaris, schonken tijd, materialen en geld om de zaken weer in werkende staat te brengen.Er werd gezegd dat de stad "veel leek op een beschadigde mierenhoop met tientallen mannen die zich in elke straat haastten om de schade te herstellen"."Camden heeft opnieuw dapper een grote ramp ontmoet en met succes het hoofd geboden, door het te doen met de oude moed en geest van Camden."Het is veilig om te zeggen dat ik aanzienlijk meer tijd besteed aan het lezen van oude kranten dan de huidige, en daar is meer dan één reden voor.Een groot deel van de voorbereiding op de toekomst is het begrijpen van het verleden;niet alleen wat onze buren zich herinneren van de afgelopen 30-50 jaar (hoewel dat ook belangrijk is), maar iets verder terug dan iemand zich kan herinneren.Hoewel de kranten nooit perfect zijn geweest, zijn de archieven een ongelooflijke bron en onthullen ze veel over de veranderingen en uitdagingen die de gemeenschap heeft doorstaan.Ze geven ook een beeld van wat we in de toekomst kunnen verwachten en vormen een belangrijk onderdeel van risicobeperking en paraatheid.De les hier is dat regenbuien puin met zich meedragen, en we moeten anticiperen op plaatsen die verstopt kunnen raken.De bewoners van Camden hadden destijds geen manier om de overstromingen van 1915 of 1922 redelijkerwijs te voorspellen, maar dat is tegenwoordig niet het geval.Wat ik het leukste vind aan de oudere kranten was de toon.Zelfs toen het nieuws grimmig was en de obstakels ontmoedigend, was de krant een bron van inspiratie en begeleiding, en zette de toon voor een gemeenschap die altijd op zoek was naar verbetering en buiten zichzelf keek.Alison McKellar is een inwoner van Camden en vicevoorzitter van de Select Board.Haar opvattingen zijn van haarzelf en komen niet overeen met die van de Select Board of het redactionele standpunt van The Camden Herald.We verwelkomen brieven en gastcolumns die andere gezichtspunten weergeven via editor@villagesoup.com.Stuur vragen/opmerkingen naar de redactie.